รถไฟที่ชอบเดินทาง
เมื่อก่อนการทางยังไม่สะดวกสบายนัก ถนนหนทางมีไม่มากเล็ก แคบ และขรุขระ การเข้าถึงสถานที่ต่างๆ จำกัดการเดินทาง บางแห่งไปได้ด้วยรถไฟ บางแห่งไปได้ด้วยรถยนต์ บางแห่งไปได้ด้วยเรือ และบางแห่งต้องเดินเท้าไป จากจังหวัดสู่จังหวัด จากตัวเมืองสู่หมู่บ้าน จากหมู่บ้านสู่หมู่บ้าน เราเดินทางด้วยวิธีต่างๆ
เดี๋ยวนี้เส้นทางคมนาคมมากขึ้น เราเดินทางด้วยวิธีต่างๆ ดังเดิม เพิ่มเติมที่สะดวกรวดเร็วมากขึ้น ด้วยเครื่องบิน ถนนใหญ่ กว้าง และเรียบ บางที่ที่ไปได้เฉพาะเรือก็มีทางรถยนต์เข้าถึง บางที่ที่ต้องเดินเท้ารถยนต์หรือไม่ก็มอเตอร์ไซด์เข้าถึง แต่บางที่ก็ยังต้องเดินเท้าดังเดิม ยานพาหนะก็ทันสมัยขึ้น เครื่องบินมีราคาถูกลง รถไฟมีให้เลือกหลายระดับ รถประจำทางก็เช่นกัน
วันนี้(๒๘ ตุลาคม ๒๕๕๘) เดินทางจากลำปางไปกรุงเทพ ด้วยรถไฟอีกเช่นเคย เวลาและความไม่แน่นอนเป็นของคู่กันกับรถไฟ สองครั้งก่อนรถไฟเดินทางตรงเวลามากถึงกรุงเทพยังไม่ ๖ โมงเช้าเลย ครั้งนี้เวลาตี ๕ เพิ่งถึงลพบุรี คาดว่าจะล่าช้ามากกว่าจะถึงกรุงเทพ วางแผนไว้ว่าจะเข้าที่พักแต่เช้าต้องตื่นเช้า เข้านอนตั้งแต่ ๔ ทุ่ม ตื่นมาตี ๔ รถไฟยังไม่ถึงลพบุรี
คนสูงวัยมีเวลามากเหมาะกับรถไฟ "ถึงก็ช่าง ไม่ถึงก็ช่าง" คือคติที่เข้าได้กับรถไฟ เราไม่อาจคาดเดาสิ่งใดๆ ได้ เราเพียงแต่ตอบสนองต่อความเปลี่ยแปลงให้ทันการ ช้าก็มีความดีของการช้า ใช้ประโยชน์จากความช้า เผื่อแผนการณ์ไว้ และเผื่อใจไว้ด้วย สำหรับรถไฟแล้วผมเผื่อเวลาเป้นวันมาล่วงหน้าหนึ่งวัน เผื่อใจเต็มร้อยไม่คาดหวังอะไรเลย แค่นี้ก็โดยสารรถไฟไปไหนไปกัน
บันทึกเวลา ๐๕.๐๐ น. ๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๘
